Ik heb een pasje ” we are public” en daar kan je ongelimiteerd mee naar theater. Daar maak ik gretig gebruik van. Ik ga naar stukken waar ik anders nooit naar toe zou gaan. Het enige is dat ik er grotendeels niets van begrijp. Haha. Ik kan zelden de rode draad vinden. De zaal is dan lovend en ik vond het maar vreemd. Niet onaardig maar apart voor mij.
Ik krijg dan van mijn authentieke ik te weten dat ik het ook niet hoef te begrijpen want het is vanuit mensen gedachtes geschreven en gespeeld. Een lekker vet dik mensen verhaal. Al met al is het toch steeds een leuke avond uit. Vaak met mijn lief en andere vrienden met als toegift een drankje.
Zo was ik eergisteren weer naar een stuk in de Toneelschuur waar een vrouw naar een soort transformatie week ging. Ze vertelde over een hele enge depressieve gruwelijke droom. Er gebeurde van alles en het werd steeds vreemder en enger. Haar zus en dochter kwamen op het toneel en iedereen deed elkaar psychisch pijn. Het eindigde dat de vrouw heel hard ging zingen en het werd donker. Mijn lief keek mij aan met opgetrokken schouders. De zaal klapte zachtjes en bleef zitten. Ik daarentegen klapte keihard en ging staan. Het applaus was snel klaar en de zaal liep leeg. Iedereen had het erover hoe vreemd en niets van te begrijpen het stuk was.
Laat ik nou haast lyrisch zijn over het verhaal. Ik wilde zelfs graag met de spelers erover praten.
Wat ik erin zag was dat de vrouw haar mens heel lelijk tegen zichzelf was. Afkeurend en zichzelf niets gunnende. Haar droom liet dat zien. De therapie was dat ze haar eigen afkeuring uitgespeeld kreeg door figuranten als zus en dochter. De vrouw richtte zich naar buiten zacht en positief uit zonder zich te verdiepen in de ander. Ze had dan dus nog geen erkenning. Geen erkenning aan zichzelf en door haar aangemeten gedrag kreeg ze ook geen erkenning van de buitenwereld. Triest om te zien.
Mijn helderheid werd hierdoor groter. Ik zag opeens hoe de mens in eigen droomstaat leeft. Deze vrouw is niet de enige. Wij leven allemaal als we onze Authentieke Ik niet toe laten in een droomstaat. Vanuit deze droomstaat kan je ook geen verbinding maken omdat je elkaar dan niet verstaat. Iedereen leeft in een andere droom. Ademen in verbinding met onze Authentieke Ik geeft ons de oplossing om uit de droomstaat te stappen. Vrijheid en verbinding komt in de plaats. ????????
Ik zit weer helemaal te stralen in mijn passie te vertellen aan jullie.
Love van Tien. ♥